Bardzo Ci dziekuję wiem że powinienem zwrócić się do najbliższych ale faktycznie jest to o tyle trudne ze ilekroć mówię im o swoich problemach i o tym ze już nie wytrzymuję kończy się to opowiadaniem ze mówię głupoty i takie tam bez pytan o przyczyny ani prób wyjasnienia
Własnie dla tego postanowiłem napisac o tym na Forum myslałem że jeśli tutaj to opiszę poczuję się lepiej i tak się stało jeszcze raz Ci bardzo dziękuję jasne ze to problemu nie załatwi ale zawsze bede czuł że nie wszystkim mówiąc brzydko "wiszę" ale jest ktoś kto się przejmie i z tego powodu będę musiał postarać się uporać z problemem sorry za gmatwanie ale nie potrafię tego inaczej sformuować więc podsumuję jestem Ci wdzięczny
Tresh - Sob 22 Lis, 2003 10:09
Temat postu:
Każdy z nas miewa gorsze dni, doły, załamania. I tutaj musze poprzeć wypowiedź mojej poprzedniczki. Rozmowa z przyjacielem na prawde moze bardzo pomóc. Ale tylko taka rozmowa, w której ktoś Cię wysłucha, będzie umiał postawić się w Twojej sytuacji i wesprzeć ciepłym słowem, albo w jakiś sposób pomóc. Bo wiadomo, ze jak ktoś Ci mówi ze gadasz głupoty, moze Cie tylko w ten sposób jeszcze bardziej załamać.
Z kolei innym bardziej pomaga rozmowa z obcą osobą, i bardzo dobrze ze udałes się do psychologa. Może jednak te rozmowy pomogły Tobie, tylko Ty sam się wewnętrznie blokujesz? Jeśli na prawde w niczym nie pomogły, to spróbuj z kimś bliskim pogadać, z kimś kto Cię zrozumie.
Kiedy ma się kogoś bliskiego przy sobie jest o wiele łatwiej pokonywać trudności
Czasem jedno słowo wsparcia może o wiele bardziej pomóc niż tysiące innych słów
I pamiętaj o tym, że chociaż piętrzące się trudności i cierpiania są bolesne, to nie będą trwać wiecznie, jeszcze niejednokrotnie bedziesz szczęśliwy więc nie możesz się poddawać.
Pozdrawiam Cię i mam nadzieje że wyjdziesz z tego niebawem
Oby jak najszybciej ToJa - Sob 22 Lis, 2003 16:31
Temat postu:
Masz rację Tresh. Wszyscy mamy takie chwile. Myślę, że to trochę "wina" naszego wieku. Już nie dzieci - jeszcze nie dorośli... Ciężko nam dogadać się z rodzicami, a to przecież przede wszystkim na nich liczymy w takich złych chwilach. Rodzice byli inni jako dzieci. Na pewno też mieli problemy, ale chyba w ich czasach dzieci i nastolatki nie myślały o samobójstwach i takich rzeczach. Teraz oni jak coś takiego słyszą to uważają, że pleciemy bzdury. Oni też mają problemy. Brak pracy, brak pieniędzy, ciągłe kłótnie o to wszystko. Chyba nie przychodzi im do głowy, że my w tym też uczestniczymy i też boimy się. Jeszcze problemy ze szkołą i coś tam jeszcze i jeszcze... I mamy dosyć wszystkiego.
BigBrad pamiętaj, że zawsze możesz nas - ludzi z forum potraktować jak przyjaciół. Nasza pomoc ogranicza się jedynie do słów, ale to czasami więcej niż wizyta u psychologa. Zwłasza takiego, który nie pomaga.
BigBrad - Sob 29 Lis, 2003 15:30
Temat postu:
Bardzo Wam dziękuję za pomoc nawet nie zdajecie sobie sprawy z tego ile Wasze rady i dobre słowo dla mnie znaczą
Powiem tylko ze najgorsze już chyba mam za sobą a ostatnio nawet bliscy wreszcie zechcieli mnie wysłuchac potem strzelili mi wykład no i mam nadzieje ze już jakoś będzie lepiej
Jeszcze raz Wam dziękuję
Anonymous - Sro 09 Mar, 2005 10:07
Temat postu:
jest śnieg...idz pozjerzdzać na jabłuszku(dupniaku tzw)
tyle
"gdy si smutno, to puść bąka"