) ... Powiem Ci jak ja radziłam sobie z mamą ... Po prostu , nie mówiłam jej nic , było gorzej jak mój "men" gdzieś mnie zaprosił . Ale starałam się tylko mówić "Wchodze ! Wróce około .... " i nic więcej . Oczywiście dalej to robie Moze jeśli idzie o biologiczne dojrzewanie to calkiem mozliwe,
ale jeśli chodzi o psychiczne dojrzewanie to niestety to nie jest prawda.
Moim zdaniem dziewczyny jak i chlopacy dorastają psychicznie baaardzo powoli w 95%
Ja osobiscie sie czuje jak dojrzały psychicznie młodzieniec powinien.
Chociaz mam 16 lat to nie mialem dziewczyny nigdy. Ojciec juz zaczyna mi podteksty rzucać zebym zaczął przyprowadzać dziewczyny. A ja po prostu szukam jednej, która będzie Tą. A mam problem znaleźć Tą, bo wszystkie szukają bauerów, którzy zachowują sie jak idioci. Klną, palą, piją. I to jest dla nich bajer. Nie dzieki, jesli na to mają leciec dziewczyny, to ja naprawde nie chce zeby na mnie leciały. W tym cały problem. Chociaz ja cały czas czuje ze juz sie robi mało czasu na miłośc.. Toż to 2 lata i matura, studia i czas sie chajtać :\.. Nie sądze zebym znalazł kogoś. Będe raczej starym kawalerem. Bo nie wierze w dojrzałość psychiczną dziewczyn.
aska - Pon 18 Paź, 2004 19:41
Temat postu:
Sajmon troche przesadzasz , może mam mało lat ale jestem dziewczyną i troche wiem za czym latają ...
m.i. za wyglądem , charakterem , ubiorem , fryzurą , zachowaniem ...
I wcale nie za tymi co piją , palą i klną !!! Chociaż jeden z moich chłopaków był właśnie taki , ale on był z wiochy , to inna historia ...
Sajmon - Pon 18 Paź, 2004 19:46
Temat postu:
ale wiesz. jak palisz to szpanujesz jaki to ty stary jesteś i dorosły i dojrzały blablabla.. przynajmniej tak wiele razy słyszałem.
Kid - Pon 18 Paź, 2004 20:36
Temat postu:
Niestety nie masz racji dziewczęta dojrzewają zarówno psychicznie jaki fizycznie szybciej. Natomiast są oczywiście przypadki odmienne, które potwierdzają regułę. Nie da się zaprzeczyć długoletnim badaniom w tym temacie. To dojrzewanie jednak w znaczący sposób różni się u chłopców i dziewczyn. Dziewczyną bardziej „zależy” na kochaniu jako doznaniu emocjonalnym natomiast chłopcom w tym wieku raczej na kontakcie fizycznym. Chłopcy dużo częściej uciekają się w wieku dojrzewania do rozładowywania swoich potrzeb w formie masturbacji, ale w Polsce coraz bardziej maleje wiek inicjacji seksualnej, kiedyś było inaczej i o samych sprawach seksu mało się mówiło i nie było takich możliwości dostępu do informacji jak są teraz. To oznacza nie mniej nie więcej niż to że przeciwieństwa się przyciągają chłopcy drożąc do kontaktu fizycznego mówią dziewczyną to co one same chcą usłyszeć. Zachowanie też ma tu pewną kwestie gdyż w chłopcach w twoim wieku – u jednych wcześniej u drugich później – zaczynają z impetem pracować hormony i zarówno oni jak i dziewczęta zaczynają się sobie „przypodobywać”. Co do używek to zapewne jest to wpływ pewnej mody, z której później ciężko jest wyjść. Zapewniam Cię, że nie ma nic dziwnego w twoim zachowaniu, a rozmowa z tatą na ten temat może pomóc Ci rozwiązać sprawę jego uszczypliwych uwag.
Anonymous - Wto 19 Paź, 2004 19:58
Temat postu:
aśka mam dla ciebie odpowiednie wyjście z sytuacji - jak niezdasz to będziecie razem jeszcze jeden rok, może będziecie nawet w jednej klasie i razem będziecie szli do gim [ten sam rocznik]
a tak do tematu TO ten chłopak nawet jak będziesz z nim chodziła to ci sie znudzi ty mu sie znudzisz i po miesiącu sie rozstaniecie i będziesz tylko cierpieć
tak pozatym to chyba 12 latki nie wiedzą co to jest prawdziwa miłość... ja mam lat 14 i wcale sie nie chwale że miałam 19 chłopaków albo 49 mi sie podobało, bo tak nie jest.
zajmij sie narazie zabawą a jak będziesz miała 16-18 to sie jeszcze NAPRAWDĘ zakochasz
Juwenta - Sro 20 Paź, 2004 13:29
Temat postu:
ehh to ze ktos ma 12 lat i przezywa pierwsze zafascynowanie to nie nzaczy ze nie moze sie do tej osoby zblizac, mowic do niej milych slow i w ogole dazyc do lepszego poznania sie
wlasnie przez te pierwsze milosci (ktore najczesciej koncza sie szybko) czlowiek zaczyna pojmowac czym jest to uczucie milosci, czego szuka w zyciu, w partnerze, czego potrzebuje....jesli ktos dopiero w wieku 18 lat sie zakocha to potem moze o wiele bardziej cierpiec z rozstania....milosci nalezy sie uczyc....najlepiej oczywiscie uczyc sie wzajemnie z tym jednym partnerem ale nie zawsze sie tak udaje....a jesli pierwsze rozstania przezyje sie w wieku mlodszym kiedy zaangazowanie w zwiazek nie jest duze to później jest sie juz troche uodpornionym na taka sytuacje i przede wszystkim doswiadczonym, wie sie lepiej co robic zeby tego uniknąć.
Wiec milosc, zafascynowanie, zauroczenie 12 latki nie jest niczym zlym, mimo ze moze trwac miesiac czy nawet krócej....jesli oczywiscie nie jest to na zasadzie kolekcjonowania facetów...
A co do mamy-pokaz jej ze moga Ci zaufac, rozmawiaj z nią, opowiadaj o tym chlopaku (i nie tlyko, w ogole o swoich znajomych) bedzie wtedy spokojniejsza, bedzie iwedziec z kim sie spotykasz, jacy to ludzie. Zapros swojego chlopaka do domu niech go poznają. Najwazniejsze jest to zeby Ci rodzice ufali bo wtedy beda Ci na wiecej pozwalac. Nawet nie musisz mowic ze to Twój chlopak, ze cos do niego czujesz-poprostu przedstaw go jako znajomy, kolega, powiedz ze go lubisz itd.
Nawet jesli beda sie domyslac ze do niego cos czujesz nie musisz mowic od razu ze tak jest, dopiero po dluzszym czasie mozesz tak powiedziec 
Naomi - Sro 20 Paź, 2004 16:00
Temat postu:
Trzeba było nic nie mówić...
Ja tez miałam chłopaka o którym nie mówiłam rodzicom.
Ale to juz inna i dłuuuga historia...
Ja ci radze poprostu nie mówić ze np. idziesz z nim gdzieś ( tak jak aska)
Mozesz udawać, ze między wami nic nie ma (przed mamą)
Anonymous - Czw 21 Paź, 2004 14:10
Temat postu:
Moja mama nigdy ode mnie nie dowiedziała się, że miałam chłopaka. Nie mam ochoty jej o tym mówić... Może popełniam błąd, albo może boję się jej, jej reakcji, zachowania, 100 pytań do itd...