Dzieci OnLine

[panienka_wierzba]

Czas spac...
powiedzial glos zza okiennicy
Na tarczy zegara ujrzalam polnoc
Za oknem ciemno
Zewszad naplywaja rozne dzwieki, szepty
Tak, czas spac...
powtorzylam cicho i polozylam sie bez spodnicy
Me ciche cialo przykryl koc
W pokoju ciemno
wszystko ustalo, slychac tylko dzwiek rozrywanej gazety...

Czas wstac...
zastukal w okno maly duszek
Na zegarze czas pokazywal, zem niewyspana
Wszedzie mleko przykrylo wzrok
Lecz wszedzie jasno i wszedzie cicho
Tak czas wstac...
powiedzialam bezglosnie i poglaskalam na jego glowie bialy meszek
Podeszlam do lustra-pomalowana
Za oknem moj smutny powiewa wzrok
I wtedy, cichutko otwarl okiennice...

Czas zyc
powiedzial i wdarl sie do srodka
pozrywal plakaty, powybijal okna
Gdy juz nie mial; co niszczyc -powiedzial:
-Prosze zacznij moze wszystko od nowa
Stanelam w oknie, podciagnelam sie do gory
-Czas zyc! krzyknelam...
Polecialam w chmury...
dedykuje to wszystkim, ktorzy choc troche sie mna przejeli i probowali pomoc... pozmienialam pare rzeczy mam nadzieje na lepsze

[Keśka]

Hmm... Nawet niezłe! Najlepsza jest ostatnia zwrotka. Najbardziej dynamiczna, a potem jakby nagle gasnąca... Pozostawiająca czytającego w pustce, jakby dziele nieskończonym... Ale tak właśnie jest dobrze

[elfkaNenar]

Ślicznie, uwielbiam twoje wiersze.

Ślicznie, uwielbiam twoje wiersze.

[Kenai14]

nie wystarczy powiedzieć "śliczne", ja to podaje bardziej wnikliwej analizie a więc wiersz jest ładny. Niektóre rzeczy były zbyt "terażniejsze", np. "położyłam się spać w swej spódnicy..". Nie brzmi tak jak mialo zapewne brzmieć.. Jeszcze parę rzeczy drobnych bym zmieniła, ale tak to jest ok. wiersz ma charakter tzw. "opowiastki"