Dzieci OnLine

[BigBrad]

Od pewnego czasu przechodzę silne załamanie psychiczne wszytsko w co do tej pory wierzyłem powoli rozsypuje się jak domek z kart, codzienne problemy które wciąż narastają miażdżą mnie i przytłaczają tracę kontakt z rzeczywistością i coraz częściej miewam myśli samobujcze korzystałem z porad psychologa ale jakoś mi to nie pomogło a jeszcze bardziej osłabiło wiarę w sens życia i w możliwość wzmocnienia wiary w siebie poprostu zaczynam mieć tego wszystkiego dość nie wiem czy wytrzymam, czy natłok nieszczęść i problemów które ciągle się piętrzą
nie osłabi woli przetrwania do tego stopnia ze nie wytrzymam powiem krótko okropnie się tego boję bo w gruncie żeczy chyba jednak chcę żyć ale czy wytrzymam?

[panienka_wierzba]

widzę że twój problem jest powazny jak również wielu młodychludzi mysloących o samobójstwie. Musze ci powiedzieć, że wybranie się do psychologa było na pewno dobrym krokiem z twojej strony. Może on jednak ci pomógł zastanów się i pomysl co mogłoby być gdybyś się tam nie wybrał. Może jednak wygadanie sie osobie całkowicie sobie nieznanej było trudne ale teraz spróbuj pobawić się w psychologa ze swoim przyjacielem, kolegą, choćby nawet z kims z rodziny. Poproś go o ta aby wysłuchał cię a potem niech ci pomoże w jaki tylko sposób potrafi. Może to że będziesz mógł powiedzieć komuś bliskiemu o tym co Cię gnębi pomoże Ci. Oczywiście może ci się to wydać łatwiejsze od pójścia do psychologa, ale i jednak dużo trudniejsze. Jednak nie poddawaj się i jeżeli chcesz żyć to staraj się to robić, na pewno Ci się uda. Życze powodzenia,

[BigBrad]

[Tresh]

Każdy z nas miewa gorsze dni, doły, załamania. I tutaj musze poprzeć wypowiedź mojej poprzedniczki. Rozmowa z przyjacielem na prawde moze bardzo pomóc. Ale tylko taka rozmowa, w której ktoś Cię wysłucha, będzie umiał postawić się w Twojej sytuacji i wesprzeć ciepłym słowem, albo w jakiś sposób pomóc. Bo wiadomo, ze jak ktoś Ci mówi ze gadasz głupoty, moze Cie tylko w ten sposób jeszcze bardziej załamać.
Z kolei innym bardziej pomaga rozmowa z obcą osobą, i bardzo dobrze ze udałes się do psychologa. Może jednak te rozmowy pomogły Tobie, tylko Ty sam się wewnętrznie blokujesz? Jeśli na prawde w niczym nie pomogły, to spróbuj z kimś bliskim pogadać, z kimś kto Cię zrozumie.
Kiedy ma się kogoś bliskiego przy sobie jest o wiele łatwiej pokonywać trudności
Czasem jedno słowo wsparcia może o wiele bardziej pomóc niż tysiące innych słów
I pamiętaj o tym, że chociaż piętrzące się trudności i cierpiania są bolesne, to nie będą trwać wiecznie, jeszcze niejednokrotnie bedziesz szczęśliwy więc nie możesz się poddawać.

Pozdrawiam Cię i mam nadzieje że wyjdziesz z tego niebawem Oby jak najszybciej

[ToJa]

Masz rację Tresh. Wszyscy mamy takie chwile. Myślę, że to trochę "wina" naszego wieku. Już nie dzieci - jeszcze nie dorośli... Ciężko nam dogadać się z rodzicami, a to przecież przede wszystkim na nich liczymy w takich złych chwilach. Rodzice byli inni jako dzieci. Na pewno też mieli problemy, ale chyba w ich czasach dzieci i nastolatki nie myślały o samobójstwach i takich rzeczach. Teraz oni jak coś takiego słyszą to uważają, że pleciemy bzdury. Oni też mają problemy. Brak pracy, brak pieniędzy, ciągłe kłótnie o to wszystko. Chyba nie przychodzi im do głowy, że my w tym też uczestniczymy i też boimy się. Jeszcze problemy ze szkołą i coś tam jeszcze i jeszcze... I mamy dosyć wszystkiego.
BigBrad pamiętaj, że zawsze możesz nas - ludzi z forum potraktować jak przyjaciół. Nasza pomoc ogranicza się jedynie do słów, ale to czasami więcej niż wizyta u psychologa. Zwłasza takiego, który nie pomaga.

[BigBrad]

Bardzo Wam dziękuję za pomoc nawet nie zdajecie sobie sprawy z tego ile Wasze rady i dobre słowo dla mnie znaczą
Powiem tylko ze najgorsze już chyba mam za sobą a ostatnio nawet bliscy wreszcie zechcieli mnie wysłuchac potem strzelili mi wykład no i mam nadzieje ze już jakoś będzie lepiej
Jeszcze raz Wam dziękuję

[Otwieracz]

jest śnieg...idz pozjerzdzać na jabłuszku(dupniaku tzw)
tyle
"gdy si smutno, to puść bąka"

jest śnieg...idz pozjerzdzać na jabłuszku(dupniaku tzw)
tyle
"gdy si smutno, to puść bąka"