Dzieci OnLine

[cosinusik]

słyszę cmentarny śpiew ptaków
widzę grobowy uśmiech starca
czuję mroczne spojrzenia ludzi,
ludzi, którzy kochać nie potrafią

słyszę kojący śpiew ptaków
widzę serdeczny uśmiech starca
czuję przyjazne spojrzenia ludzi
ludzi, którzy żyją miłością

a więc jaki jest ten Świat?
pełen miłości czy nienawiści?
zemsty czy przyjaźni?
radości czy smutku?

Świat jest pełen ludzi
od których zależy
jego piękno i brzydota,
życie i śmierć

[Laki]

Jakies niepoukladane

[cosinusik]

a co dokładnie jest niepoukładane w tym wierszu? dwie pierwsze strofy to dwie wizje rzeczywistości strofa trzecia to pytanie a czwarta to odpowiedź i podsumowanie zarazem

[Laki]

Cos mi nie pasuje, nie wiem dokladnie co. Czyli moje zdanie sie nie liczy, a wiec nie bierz go pod uwage

Poprawione / Nikita.

[Monik]

Hm... Takie to trochę dziwne Nie umiem dokładnie wytłumaczyć dlaczego i Ci poradzić (jak pewien użytkownik tego forum ; ) ), ale taki jakiś trochę dziwny wydaje mi się ten wiersz Bez urazy

PS cosinusik, nie uwzięłam się na Ciebie i nie krytykuje Twoich wierszy żeby zrobić Ci na złość, tylko po prostu wyrażam swoją opinię na jego temat W końcu będziesz pisał coraz lepiej... Po kilku dokładnych, profesjonalnych poradach (których ja Ci nie dam, bo sama jestem w tym temacie zielona ^^ nie potrafię dobrze pisać) zaczniesz pisać coraz lepiej. Ze mną też tak było... Nie mówię, że tworzę jakieś wspaniałe wiersze, tylko po prostu lepsze niż kiedyś

[Shaunri]

słyszę cmentarny śpiew ptaków
widzę grobowy uśmiech starca
czuję mroczne spojrzenia ludzi,
ludzi, którzy kochać nie potrafią

słyszę kojący śpiew ptaków
widzę serdeczny uśmiech starca
czuję przyjazne spojrzenia ludzi
ludzi, którzy żyją miłością

Dobry wstęp, ale potencjał dwóch pierwszych strof bardzo niewykorzystany. Czytając pierwsze dwie strofy czytelnik ma wrażenie jakby był to wstęp do eposu wręcz - Kończy się na dwóch kolejnych, moim zdaniem bardzo słabych strofach. Czemu? Już spieszę z wyjaśnieniem.

a więc jaki jest ten Świat?
pełen miłości czy nienawiści?
zemsty czy przyjaźni?
radości czy smutku?

Same pytania - pytania, które podświadomie powinien sobie postawić czytelnik, po przeczytaniu "wstępu" - strofa, właściwie w całości, całkiem niepotrzebna. Pomijam fakt rozpoczęcia strofy (!) od "a więc...", oraz dwóch ostatnich wersów, całkowicie odbiegających od reszty - Nie rozwijają "fabuły" wiersza, po prostu dopowiadają coś, co jest niewiarygodnie jasne.

Świat jest pełen ludzi
od których zależy
jego piękno i brzydota,
życie i śmierć

Ogólnie, stanowczo zbyt epickie - W ogóle, stylem, gramatyką czy językiem nie podchodzi nawet pod lirykę - Wszystko czyta się "jednym tchem", co całkiem wyprowadza z równowagi czytelnika.



Co do ogółu:
1) Pierwsze dwie strofy dobre, jak mówiłem, bardzo pomysłowy wstęp, dobry temat.
2) Trzecia i czwarta strofa słaba.
3) Niewykorzystałeś nawet w 1/4 potencjału tematu, którego się podjąłeś. Napisałeś jedynie kilka całkowicie oczywistych prawd, właściwie wynikających (Jedynie nieco ukrytych) z pierwszych dwóch strof. Rzuciłeś paroma pytaniami, na które nieuzasadione odpowiedzi dałeś w następnych wersach.

Całkowicie niewykorzystany temat, aczkolwiek peirwsze dwie strofy zasługują na uwagę.




Powyższy post jest oczywiście tylko moim zdaniem, i nie musisz się z nim zgodzić, poza tym pisałem go wielce zmęczony, więc jak jutro mi coś wpadnie do głowy, to poprawię.

[cosinusik]

[Shaunri]

To nie epika - Tutaj możesz zostawić "Jaki jest ten świat?" - Dzięki temu czytlnik odniesie wrażenie, że ta strofa jest wręcz połączona z poprzednimi, a nie oderwana jak tu.