Dzieci OnLine

[Ppark]

Niech popłyną w nieskończoność białą myśli naszych nici, niech
uciekną w dal sny odrzucone bezwzględną szarością
Niech zachłysną się ludzie blaskiem kwarców złudy, niech
wypłyną na morze upite przeklętą płaskością

I splątania, normatywne anomalie układów chaosu zza bariery cienia
niech znikną, niech wyjdzie słońce bezbarwnie okrągłe
na niebo uwypuklone, niech ucichnie niemy krzyk istnienia
I śnieg, niech spadnie dużo śniegu...

[Idda]

Y...może mi się źle wydaje....ale ja to skądś znam??!!Serio...szczegolnie ten ostatni kawałek-I śnieg,niech spadnie dużo śniegu...

Naprawdęęęę....ale wiersz,gdybyś przneosił niektóre wyrazy do nasytępnej linijki byłoby bardziej...wciągająco

[Aren]

Nawet, nawet... romantiko

Nawet, nawet... romantiko

[kicp]

Imponujące. Nie rozumiem go oczywiscie do konca, chyba jeszcze nie dojrzalem do tak trudnych a zarazem pieknych wierszów [a moze mialo byc w odwrotnej kolejnosci?]. To lubię najbardziej, takie wiersze, gdzie trzeba sie sporo napocic, aby naprawde je w choc jakims stopniu zrozumiec. Powodzenia w dalszym pisaniu

[KoT]

Dzień dobry.
Gwałtowny powrót do rzeczywistości? Podoba mi się.
Pozdrawiam